Rusland, Mei 1904. Ranevskaya keert min of meer bankroet terug na tien jaar afwezigheid in het buitenland. Ze waant zich veilig in de luxe van haar verarmde wereldje, ongeacht de boze realiteit die langzaam binnen sijpelt. Samen met haar broer Gájev wijst ze de lucratieve plannen van Lopákhin af, een rijke ondernemer met boerenbloed. Die nog probeert hun familiaal landgoed van de ondergang te redden. Met hun daad verpanden ze hun jeugd en verzegelen het lot van hun geliefde kersentuin. Aan het begin van de twintigste eeuw toont, De Kersentuin, een schrijnend moment schrijnend moment in de Russische geschiedenis, terwijl het land onverbiddelijk voortschrijdt naar 1917. Is het een kersentuin of kersenboomgaard? Tsjechov en zijn theater. Tsjechov stond aan het begin van het modern theater zoals wij die vandaag de dag kennen. Maar hij maakte nog veelvuldig gebruik van voor ons oudere theatervormen zoals het Russische symbolisme en naturalisme. Als echte woordkunstenaar zitten zijn toneelstukken dan ook vol met symboliek, verwijzingen naar natuurlijke motieven en woordspelen die voor de echte kenner een lust voor het oor zijn. Neem nu bijvoorbeeld de titel. Een kersentuin is een plek van schoonheid. Terwijl een kersenboomgaard voornamelijk voor economisch gewin bestaat, zijn kersen. Niemand zal een traan laten bij het verdwijnen van een onproductieve kersenboomgaard, maar het verlies van een prachtige kersentuin kan iemand tot beroering brengen. |
...een verhaal over identiteit, Deze prachtige kersentuin, onze prachtige kersentuin. Na zoveel stormachtige herfstmaanden... steeds weer in de grip van winter; doch mijn tuin is altijd weer jong, vol van liefde, geluk en leven." |